CZYM JEST CANDIDA?

Mianem Candida określa się około 150 rodzajów grzybów z czego najczęściej spotykanym jest Candida albicans. Grzyby te naturalnie występują w przyrodzie i zaliczane są do mikroorganizmów o niskiej inwazyjności. U zdrowego człowieka ich obecność nie wpływa na zaburzenie prawidłowego funkcjonowania ustroju. W niewielkich ilościach Candida występuje w: stolcu około 50% ludzi; jamie ustnej – 30% i pochwie – 25% kobiet.
Dopiero w sytuacji zaburzenia równowagi i spadku odporności organizmu, może dojść do znacznego rozprzestrzeniania się Candidy w ustroju. Uwalniane do organizmu toksyny proukowane przez te gdzyby wywołuja wiele objawów, które medycyna konwencjonalna diagnozuje jako pojedyncze jednostki chorobowe i często leczy tylko objawowo, nie eliminując przyczyny problemu. W skrajnych przypadkach może to doprpwadzić nawet do rozwinięcia się zagrażającej życiu choroby określanej mianem kandydozy (drożdżycy)

EPIDEMIOLOGIA

Życie w ciągłym stresie, brak odpowiedniego wypoczynku oraz nieprawidłowa higiena osobista dodatkowo przyczynia się do osłabienia kondycji układu odpornościowego otwierając tym samym furtkę dla patogenów.
Szczególne znaczenie w rozwoju kandydozy odgrywa dieta. Nieustanny pośpiech, praca oraz dostępność wysokoprzetworzonej żywności (typu fast ford, instant) ubogiej w błonnik, witaminy i składniki mineralne prowadzi konsekwentnie do wykształcenia nieprawidłowych nawyków żywieniowych. Typowymi błędami żywieniowymi sprzyjającymi rozwojowi kandydozy są: nadmierny udział mięsa, tłuszczów nasyconych, cukru rafinowanego i produktów zawierających kofeinę (kawa, herbata, napoje energetyczne i typu cola) w diecie kosztem warzyw i owoców.
Prowadzi to do znacznego zatrucia i zubożenia organizmu w podstawowe składniki mineralne i witaminy wpływające na zachowanie odpowiedniej bariery ochronnej ustroju.

CHARAKTERYSTYCZNE OBJAWY CHOROBY

Zakażenie grzybem z rodzaju Candida może objawiać się wieloukładowo. Najczęściej występują objawy ze strony przewodu pokarmowego ze względu na największe powiązanie z układem odpornościowym. Jednakże skutki zakażenia i zatrucia toksynami produkowanymi przez grzyby, mogą występować także ze strony układu nerwowego, moczowo – płciowego lub objawiać się zmianami na skórze. Zmiany mogą obejmować cały układ bądź ujawniać się miejscowo. Pomad to choroba może przyjmować charakter ostry (kandydoza ostra niemowląt lub kandydoza ostra rzekomobłoniasta) lub przewlekły (kandydoza przewlekła zanikowa).

Typowymi objawami ze strony układu pokarmowego są: charakterystyczny biały nalot na błonach śluzowych jamy ustnej, suchość jamy ustnej, nieświeży oddech, zgaga, naprzemienne zaparcia i biegunki, nietolerancja pokarmu i zapalenie jelita grubego.
Obecność Candida w układzie moczowo – płciowym manifestuje się ciągłym występowaniem stanów zapalnych dróg moczowych i pęcherza moczowego. U mężczyzn dochodzi do zapalenia prostaty i dyskomfortu podczas oddawania moczu ( pieczenie, swędzenie). Nie leczona choroba w skrajnych przypadkach może doprowadzić do impotencji, niepłodności czy poronienia.
Nadmierna potliwość, wysypki, egzemy, utrzymująca się suchość skóry i obniżona ciepłota ciała powinny być dla nas pierwszym sygnałem przemawiającym za możliwością występowania zakażenia organizmu grzybem z rodzaju Candida.
Występowanie zaburzeń ze strony układu nerwowego spowodowane drożdżycą przejawiają się obniżoną zdolnością koncentracji, rozdrażnieniem, nieustannym zmęczeniem oraz powtarzającą się huśtawką nastrojów. Brak energii, zaburzenia snu, bóle i zawroty głowy są pierwszymi objawami zakażenia Candidą.
Charakterystycznym objawem u osób z zespołem nabytego braku odporności (AIDS) jest kandydoza przełyku prowadząca do występowania dysfagii.

ROZPOZNANIE

W celu szybkiej diagnozy kandydozy przeprowadza się głównie posiew z kału i błon śluzowych. Można także wykonać biopsję tkanki płucnej. Badanie laboratoryjne krwi lub wydzieliny oskrzelowej w celu wykrycia przeciwciał lub obecności grzybów może świadczyć o ryzyku wystąpieniu zakażenia ogólnoustrojowego (posocznica kandydozowa lub rozsiana kandydoza trzewna dotycząca głównie Wątroby, śledziony i nerek).

JAK LECZYĆ

Podstawą leczenia chorób wywołanych grzybami z rodzaju Candida jest przyjmowanie leków przeciwgrzybicznych i wzmacniających układ odpornościowy. Nieodzownym elementem leczenia kandydozy jest także spożywanie zbilansowanej diety dostarczającej organizmowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych.
Warzywa, owoce oraz pełnoziarniste produkty zbożowe powinny codziennie znaleźć się na naszym talerzu. Watro także zwrócić szczególną uwagę na koper włoski, rumianek, miętę i rozmaryn. Zioła te wykazują korzystne działanie grzybobójcze i odtruwające organizm. Nie bez znaczenia pozostaje przyjmowanie probiotyków. To przyjazne mikroorganizmy bytujące w naszych jelitach. Na skutek niewłaściwej diety czy antybiotykoterapii ich populacja zostaje zmniejszona co może skutkować pojawieniem się m.in. kandydozy.
Bakterie te pełnią w naszym układzie pokarmowy wiele ważnych funkcji, wspomagają trawienie, pozwalają na eliminację toksyn oraz hamują rozwój patogennych mikroorganizmów oraz grzybów. Probiotyki niwelują objawy chorób, hamują biegunki pokarmowe które m.in. są swoistym dowodem na to, że w organizmie została naruszona wewnętrzna równowaga. Pozwalają na odbudowę wyniszczonej folory jelitowej. Ich stosowanie w kandydozie odgrywa bardzo ważną rolę gdyż pozwala na szybszy powrót do zdrowia. Doskonale sprawdzają się również w profilaktyce.

Candida – cicha epidemia, jest jak najbardziej słusznym stwierdzeniem. Jeżeli nie zaczniemy dbać o kondycje i zdrowie własnego organizmu, będziemy mieć bardzo duże szanse, że Candida zagości w naszym ustroju. Pamiętaj najlepszą metodą ochrony przed rozwojem drożdżycy jest odpowiednia profilaktyka zdrowotna. Lepiej przeciwdziałać niż potem usuwać szkody!